agenda

De zeven Doodzonden van het succesduo Brecht/Weill is een satirisch ballet. Het ging in 1933 in Parijs in première in de choreografie van George Balanchine. In de stijl van de typische Duitse cabaretmuziek uit de jaren twintig beleven wij het verhaal van twee zussen, Anna I en Anna II. Hun omzwervingen door zeven Amerikaanse steden worden verteld door een charismatische jonge diseuse, Kikki Géron.

Michael Gieler, artistiek leider Music Stages: “Ik vind het verhaal van de twee zussen in een persoon bijzonder boeiend. Zelden werd een triest onderwerp -ze worden misbruikt door hun familie- zo geestig en met zoveel humor op het toneel gezet. Het happy end voelt dan ook als een verdiende ontlading.” Dit tijdloze meesterwerk wordt omlijst met muzikale snufjes uit de wereld van de niet zo klassieke muziek.

"When I am laid in earth." Deze schitterende klaagzang is een van de meest ontroerende momenten uit de geschiedenis van de opera. Purcells Dido en Aeneas vertelt het verhaal van koningin Dido en haar liefde voor de held Aeneas. Door betoveringen van heksen wordt ze van hem gescheiden en sterft ze aan een gebroken hart – maar niet voordat ze haar schitterende lied heeft gezongen. Regisseur Peter Leung (oud-danser Nationaal Ballet, freelance choreograaf o.a. voor zijn eigen gezelschap House of Makers) leidt de jeugdige cast en de zangers van het Nationaal Jeugdkoor. Michael Gieler, artistiek leider Music Stages: "We willen met onze Dido verleden en heden met elkaar verbinden. Onze versie verwijst naar de première van de opera in een Engelse meisjesschool. Een nieuw geschreven proloog van dichter Julia-Beth Harris vertelt over de jeugd van koningin Dido en een ingewikkelde relatie met haar moeder. Hierdoor ontstaat een aangrijpend verhaal over het spanningsveld tussen macht en onmacht, tussen plichtsbesef en hartstocht."